Cuvântul Preasfințitului Părinte Episcop Datev Hagopian, Întâistătător al Eparhiei Armene din România, rostit la Învierea Domnului 24 aprilie 2022

În numele Tatălui și al Fiului și al Sfântului Duh. Amin

,,Iar Dumnezeu, care a înviat pe Domnul,

 ne va învia și pe noi prin puterea Sa”. (I Corint 6,14)

Iubiți credincioși,

Din fața altarele bisericilor armene de pe cuprinsul Eparhiei noastre binevestim astăzi, cu adâncă trăire duhovnicească, bucuria Învierii Domnului! Este ceasul renașterii vieții oamenilor,  a trezirii la viața cea nouă! Prin Învierea lui Hristos a fost zdrobită ferecatura morții, dispare teama,  umbra deznădăjduirii e alungată din sufletele noastre, iar întreaga lume e coleșită de belșugul iubirii și al binecuvântărilor  , roua harurilor cerești  ne ridică  la viața cea nouă.

Citim în Sfânta Evanghelie cuvintele Mântuitorului: ,,cel ce crede în Mine, chiar dacă va muri, va trăi!” (Ioan 11,25) Noi, ca fii ai mult încercatului popor armean, suntem mărturia vie a acestui mare dar primit de la Dumnezeu. Am trecut de-a lungul istoriei de nenumărate ori prin cumplite  încercări, pășim parcă mereu pe drumul Golgotei, dar ne-am aflat sub ocrotirea bunîtății lui Dumnezeu, Cel Care ne-a dat mereu puterea de a ne ridica și a păși mai departe. În urmă cu mai bine de un secol, în 1915 genocidul  înfăptuit contra strămoșilor noștri a provocat moartea a mai mult de 1,5 milioane de armeni, dar nu a putut nimic un neam, un popor hrănit cu seva dătătoare de viați a credinței în Dumnezeu și în Învierea lui Hristos.

Și iată, iubiți credincioși, în acest an, printr-o binecuvântată potrivire a zilelor, prăznuim Învierea Domnului  chiar în 24 aprilie, zi a pomenirii celor care și-au pierdut viața în perioada genocidului, Sfinți martiri ai poporului armean. Noi, cei de astăzi, urmași ai celor care au căzut  atunci! De mai bine de un secol ducem cu demnitate și dorință de dreptate amintirea celor petrecute și mulțumim Bunului Dumnezeu  pentru că ne dă mereu, prin taina Învierii, puterea de a merge mai departe către viitor. Neștiute, nebănuite sunt căile acestei vieți, dar poporul armean   dobândind tăria pe care ți-o poate oferi doar povara durerilor prin care ai trecut, pășește mai departe. Și-au găsit adăpost primitor în toate colțurile lumii, între acestea și pe pământul primitorului popor frate român.

Iubiți credincioși, avem astăzi, mai mult ca oricând  sfânta datorie de suflet față de jertfa strămoșilor noștri! Prin mijlocirea sângiuirii martirilor noștri, prin sfânta taină a praznicului Învierii, prin roadele rugăciunilor noastre ne vom învrednici  spre a ne dărui neostoit  slujirii neamului nostru și făuririi temeliei idealului de vis și năzuință, a fi uniți în simțăminte, trăire și stăruință, pentru  tot ce a fost visul de secole al strămoșilor noștri, pentru tot ce dorim a fi cerul ocrotitor al generațiilor ce vor urma.

Avem astăzi bucuria simțamântului că la poalele Araratului există patria noastră, țara inimilor noastre, împlinirea unor jertfe de spirit și de sânge, naștere dintr-o suferință grea, din durerea unui trecut pe care poate nu l am meritat, dar întăriți în menirea celor puternici de a a se arăta vrednici pentru drumul care ne-a fost hăruit. Purtăm în minte, în inimi, amintirea celor care au pierit, jertfe ale genocidului, ale pogromurilor, ale tuturor faptelor care nu-și vor găsi niciodată  meritul de a fi purtătoare ale unor trăsături  umane, omenești, civilizate. Barbaria și cruzimea secolului XX, pângărirea  idealului de demnitate umană prin fapte imposibil de caracterizat, și multe altele, ne fac să ne întrebăm: pentru ce, Doamne? Este atât de greu să fim oameni?…   Purtăm cu noi suferința și durearea trecutului, dar și dorința de suflet spre a ne arăta recunoștința pentru toți cei care ne-au înțeles suferința și ne-au fost alături, primitori și trăitori alături  în suferința noastră, cu sinceră dragoste și inimaginabilă înțelegere. Dreptcredinciosul popor român ne-a fost și ne este alături, sprijinitori ai noștri în împlinirea năzuințelor noastre și al visului inimilor noastre. Este de fapt visul fiecarui om, fiecarui popor, de a trăi liber, neasuprit, de a gândi fără teamă și fără constrângeri la viitorul său, iar pentru noi, armenii, de a trăi și lupta veșnic pentru dreptate și adevăr. Nimeni nu poate învinui pe cineva,niciodată, pentru slujirea acestui sfânt ideal: Adevărul dreptății sau…și… dreptatea adevărului! Și pentru lupta ce o ducem pentru recunoașterea și condamnarea genocidului din 1915.

Afirmăm însă cu toată tăria că reușita ,reușitele strădaniilor noastre n-ar avea nici un efect dacă în viață n-am fi călăuziți de Dumnezeu, de credință,  dacă ne-ar lipsi iubirea și nu am trăi în  Hristos. Vedem și astăzi cum acolo unde lipsește iubirea, respectul reciproc  și bunaînțelegere, acolo apar tensiuni, stăpânesc interesele răului, apar conflicte, războaie, încep vărsările de sânge, pierderile de vieți omenești.

Cât de frumoasă e viața în iubirea lui Hristos, cât de liniștită poate fi lumea  atunci când lăsăm iubirea să fie biruitoare și să alunge toate relele! Chiar Învierea Domnului pe care o prăznuim astăzi este chemarea spre o nouă viață, în spiritul iubirii, pentru ca să fie pace în lume și între oameni bunăvoire, (Luc 2,14)…Mântuitorul Cel Înviat ne umple cu belșugul harurilor Sale, ne copleșește cu iubirea Sa, dându-ne pilda supremă de trăire, când toate ale noastre vor fi cu dragoste! Atunci roadele vieții în spiritul iubirii lui Dumnezeu ni se vor înfățișa în toată strălucirea frumuseții ce o așteaptă de la noi Hristos Cel Înviat. Ne rugăm Domnului ca această strălucire să o aflăm în viața noastră, în familia noastră, în mijlocul comunității în care trăim alături de frații noștri pe acest binecuvântat pământ românesc.

Iubiți credincioși,

În zi de mare Praznic luminos ne rugăm Bunului Dumnezeu pentru pacea lumii, să tacă armele și să înceteze războaiele, vărsările de sânge, să biruiască iubirea! Înălțăm rugi fierbinți către Dumnezeu! Ne rugăm și sfinților 1,5 milioane de martiri armeni din vremea genocidului, pentru ca prin a lor mijlocire să facă mai puternice glasurile sufletelor noastre în rugile ce le trimitem către Dumnezeu: Doamne, miluiește-ne, dă lumii pace!

Fie ca Domnul Cel Înviat să ne ocrotească în puterea iubirii Sale, să ne dea înțelepciunea și puterea de a dori mereu, la fel ca El, binele întregii lumi și viața întregii omeniri!

Harul Domnului să fie cu voi toți și lumina bucuriei pascale s-o aveți în sufletele voastre și în viața fiecăruia, împreună cu cei dragi!

Binecuvântarea Domnului să fie cu voi cu toți!

Hristos a înviat!

ՌՈՒՄԱՆԻՈՅ ՀԱՅՈՑ ԹԵՄԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴ, ԲՈՒԼՂԱՐԻԱՅԻ ՀԱՅՈՑ ԹԵՄԻ

ԱՌԱՋՆՈՐԴԱԿԱՆ ՏԵՂԱՊԱՀ  ԳԵՐՇ. Տ. ՏԱԹԵՎ ԵՊԻՍԿՈՊՈՍ ՀԱԿՈԲՅԱՆԻ

ՊԱՏԳԱՄԸ Ս. ՀԱՐՈՒԹՅԱՆ ՏՈՆԻ ԱՌԻԹՈՎ

24.04.2021

Յանուն Հօր և Որդւոյ և Հոգւոյն Սրբոյ. ամէն:

,,Աստված, որ Տիրոջը հարություն տվեց, ձեզ էլ հարություն

պիտի տա իր զորությամբ,, (Ա Կորնթ. Զ 14):  

Սիրելի բարեպաշտ քույրեր և եղբայրներ ի Քրիստոս,

Ռումանիոյ հայոց եկեղեցիներից այսօր ավետում ենք Տիրոջ հրաշափառ հարության և մարդկային կյանքի վերածնության ու վերազարթոնքի բարի լուրը։ Քրիստոսի հարությամբ խորտակվել են այլևս մահվան շղթաները, նահանջել է հուսահատությունը, փարատվել է մռայլը և աշխարհի վրա սփռվել են աստվածային բյուր օրհնություններն ու հավիտենական պարգևները։ Մարդկությունն առավել քան երբևէ քաջալերված է այդ ավետիսով, քանզի որտեղ հարուցյալ Տերն է, այնտեղ պարտվում է մահը, և հորդում է կյանքը, որտեղ հարուցյալ Տերն է, այնտեղ հաղթանակն է կյանքի և երանությունը հավիտենության:

Քրիստոս ասում է․ ,,Ով հավատում է Ինձ, թեպետ և մեռնի, կապրի,, (Հովհ. ԺԱ 25)։ Իբրև հայորդիներ, հայ ժողովրդի զավակներ, մենք քաջատեղյակ ենք, թե ինչպես է մեր ժողովուրդը Քրիստոսի հարության հաղթական զորությամբ բազմիցս տառապել, նույնիսկ ցեղասպանվել, բայց այդ զորությամբ դարձյալ հառնել Ցեղասպանության Գողգոթայից, որն իրագործվեց Օսմանյան Թուրքիայում 20-րդ դարի սկզբին։ Մեկ ու կես միլիոն հայորդի չարչարվեց, սպանվեց, Տիրոջ պես խաչվեց ու անցավ գողգոթայի ճանապարհով, բայց չուրացավ Քրիստոսին։ Հարուցյալ է Քրիստոս, հարուցյալ է ազգս հայոց։

Պատահական չէ, որ այս տարի մեր Տիրոջ Սուրբ ու հրաշալի Հարության տոնը համընկել է Հայոց Ցեղասպանության սուրբ նահատակների հիշատակի օրվա հետ։ Քրիստոսի հարության խորհրդով և մեր ժողովրդի վերածնության գաղափարով, նոր կյանք կերտելու հավատով ու հույսով մեր ժողովրդի զավակները տարագիր եղան և հաստատվեցին աշխարհի տարբեր անկյուններում, այդ թվում նաև Ռումանիոյ հյուրընկալ հարկից ներս, սակայն երբեք չդադարեցին լինել հայ քրիստոնյաներ։

Սիրելի բարեպաշտ հավատացյալներ, մենք պարտք ունենք մեր սուրբ նահատակների առաջ։ Սրբոց նահատակաց բարեխոսությամբ և հարուցյալ Փրկչի օրհնությամբ մենք պարտավոր ենք առավել զորանալու մեր պարտականությունների, ծառայության ու առաքելության մեջ, յուրաքանչյուրս մեր տեղում, մենք պարտվոր ենք առավել միաբանվելու և հզորանալու իբրև Ազգ, Եկեղեցի և Սփյուռք՝ կերտելու համար մեր պապերի, մեր սուրբ նահատակների երազած հայրենիքն ու հզոր պետականությունը։

Այսօր ունենք ազատ Հայրենիք, անկախ պետականություն, բայց վիրավոր Արցախ, որդեկորույս մայրեր, ռամագերիներ ու անհետ կորածներ, որոնց համար չենք դադարում աղոթել ու պայքարել։ Մենք պարտավոր ենք կորով ու եռանդ ներդնել ոչ միայն Ռումանիոյ հայոց թեմի, ռումանահայության հոգևոր ու մշակութային ժառանգության պահպանման ու բարգավաճման համար, այլ նաև մեր նախնյաց երազանքի` մեր անկախ պետության հզորացման, մեր ժողովրդի բարգավաճ կյանքի, պայծառ ու լուսաւոր գալիքի կերտման, ազատ ապրելու իրավունքի պաշտպանության, Հայոց Ցեղասպանության ճանաչման ու դատապարտման, մեր արդար դատի հաղթանակի համար:

Սակայն մեր հաջողություններն արժեք չեն ունենա, եթե ամեն բանի հիմքում չլինի Աստված, եթե չառաջնորդվենք արդարությամբ ու ճշմարտությամբ, եթե մեր կյանքում չառաջնորդվենք միմյանց հանդեպ փոխադարձ սիրով ու հոգածությամբ՝ մերժելով մեղքն ու չարիքը, ատելությունն ու թշնամանքը։ Աստծուց հեռացման և բարձրագույն արժեքների ոտնահարման ֆոնին այսօր էլ տակավին տեսնում ենք պատերազմներ, անտեսված իրավունք, թշնամանք, տնտեսական ճգնաժամ։ Բայց մենք հավատում ենք, որ ի վերջո պիտի հաղթանակեն արդարությունն ու խաղաղությունը։

Սիրելի հավատացյալներ, Քրիստոսի հարության հրաշափառ տոնն այսօր հրավեր է ամենքիս հարուցյալ հոգով ապրելու և գործելու, որ հաստատվի “երկրի վրա խաղաղություն և հաճություն` մարդկանց մեջ”(Ղուկ. Բ 14)։ Հաստատուն մնանք հարուցյալ Տիրոջ պարգևած շնորհների մեջ, անտրտունջ ծառայենք մեր ազգին, Մայր Հայրենիքին ու մեր Սուրբ Եկեղեցուն, Ռումանիոյ թեմին և հայ համայնքին, ծառայենք հավատքով ու նվիրվածությամբ, որպեսզի զորանան հայ ընտանիքները, աճեն ու բազմանան` լրացնելով մեր ժողովրդի կորուստները։

Սիրելիներ, զատկական այս նվիրական օրը, երբ ոգեկոչում ենք նաև մեկ ու կես միլիոն սուրբ նահատակների հիշատակության օրը, դիմենք նրանց բարեխոսությանը և խաղաղություն հայցենք համայն աշխարհին։ Հայցենք միասնաբար, որ հարուցյալ Տերը անխռով պահպանի աշխարհը Իր անբավ ողորմության մեջ և պարգևի մարդկանց կամքն ու իմաստութիւնը` հաղթահարելու փորձություններն ու դժվարությունները, գտնելու հիմնախնդիրների կարգավորման ուղիները։ Աղոթենք և հայցենք նաև, որ երկնավոր մեր Տերը Իր օրհնության, սիրո ու շնորհների մեջ պահի մեր Հայրենիքն ու աշխարհասփյուռ մեր ժողովրդին` այսօր և միշտ և հավիտյանս հավիտենից. ամէն։

Քրիստոս յարեաւ ի մեռելոց.
Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի։

Biroul de presă al Arhiepiscopiei Armene

by Arhiepiscopia Armeana